Hastane camından görünür kuşlar

Gökte süzülerek konar çatıya

Karanlık çökerken ziyaret başlar

Aklımda ne varsa kalır yatıya

 

Hiç birisi dönüp bakmaz camımdan

Derdimi götürüp yakmaz gamımdan

Mazimi koparıp gitmez yanımdan

 

Hastane camından görünür kuşlar

Kuşlara baktıkça dökülür yaşlar

 

Hastane camından görünür kuşlar

Bazısı köşede titrer soğuktan

Kilitlenir boş duvara bakışlar

Hatıra okunur her bir kovuktan

 

Hiç birisi dönüp yanına yatmaz

Dertlerimi bulup iğneler batmaz

Bulsa bir derdime bin iğne yetmez

 

Hastane camından görünür kuşlar

Kuşlara baktıkça dökülür yaşlar

 

Hastane camından görünür kuşlar

Görmezlikten gelir hemşire doktor

Bir odada yoktan dostluklar başlar

Candan davranmayan birisi yoktur

 

Hiç birisi kalkıp gitmez yataktan

Su gibi dökülür ömür dudaktan

Sohbete başlanır akar yanaktan

 

Hastane camından görünür kuşlar

Kuşlara baktıkça dökülür yaşlar

 

Hastane camından görünür kuşlar

Özgürlüğü yaşar mavi göklerde

Çaresiz dertlere neylesin taşlar

Şifa gizlenirken hoş dileklerde

 

Hiç birisi korkup kaçmaz kederden

İsyan nasıl çıksın çıkmaz kaderden

Baştabip geldikçe korkmaz zaferden

 

Hastane camından görünür kuşlar

Kuşlara baktıkça dökülür yaşlar

 

23.11.2010

Necati ŞİMŞEK

Ankara