Viran oldu bahçelerim bağlarım
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı
Ardı sıra ah çekerek ağlarım
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı

Yağmur ile yağdım yel ile estim
Gayri bu sevdadan umudum kestim
Ben sana küsmedim kadere küstüm
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı.

Gurbet ellerinde boynum büküldü
Çaresiz kalmışım belim büküldü
Verem oldum ciğerlerim söküldü
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı

Bütün dertlerimi böyle yazarım
Kendi mezarımı kendim kazarım
Yeter artık FELEK senden bi-zarım
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı

Nice dertler bekler beni sırada
NAZLI yârle eremedik murada
Başı karlı dağlar vardır arada
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı

DURAK’ı hasretle yaktığın yeter
Başımda dumanım durmadan tüter
Çektiğim bu dertler O zaman biter
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
201O...KOCAELİ