Ben kendimi fırtınaymış sanarken
Seher vakti yel olmuşum sevdiğim
Zülüflerin ellerimle tararken
Şimdi artık el olmuşum sevdiğim

Mutluluk hiç alınır mı parayla
Yaşanır mı gönüldeki yarayla
İçerimde sönmeyen bir çırayla
Gurbet ele yol olmuşum sevdiğim

Dermanı yok yürümüyor dizlerim
Eli bırak dosta geçmez sözlerim
Hazan oldu baharlarım yazlarım
Sazda kırık tel olmuşum sevdiğim

Şu gönlümde yaralarım azıyor
Ozan latif hayatından beziyor
Her dem kader kara yazı yazıyor
Yaprak kuru dal olmuşum sevdiğim