Yeter ki Gel
Bekliyorum seni sensiz odamda
Şu yanan ışığı söndürmeye gel
Türküler söylerim yedi makamda
Yeter ki acımı dindirmeye gel
Kaybolurum karanlıkta tut beni
İstiyorsan bir ummana at beni
Bir bâde içirip sarhoş et beni
Mevleviler gibi döndürmeye gel
Sevdâmdan yüreği tekliyor deyip
Derdimi derdine ekliyor deyip
Özlemle yolumu bekliyor deyip
Yanağa bir bûse kondurmaya gel
Bir sarıl ki ateş sarsın bacayı
Çağıralım şahitlerle hocayı
Huzura boğ şu karanlık geceyi
Akan şu zamanı dondurmaya gel
Üzerine alma boy elbiseni
Çıkart bir kenara koy elbiseni
Celâl’in yanında soy elbiseni
Nâmus perdesini indirmeye gel
Celalettin Tokmak