Gecenin sessiz fecri gözyaşımı boğarken
Dalarım hülyalara bir gün doğar yeniden
Çekilip kan damardan sessiz sessiz soğarken
Uzaktan bir ses gelir titrerim ben aniden

Pür neşe bir sevinçle canlanır tüm anılar
Bir Lahza’nın içinde dalarım enginlere
Köhne karanlıklarda kaybolurken canlılar
Meçhul olan bir yerde ya dağ yutar ya dere

Sanki kırık döküğüm bin parçaya bölünmüş
Ne yapıp ne etsem de hiç dinmiyor şu başım
Bir sevgili ararım kaf dağında görünmüş
Feryadı figan edip söndürecek ataşım

Söküp alsalar ruhum siyahında gecenin
Tutup ta kollarıma yapışsa bir ince el
Ve saklarım adını her cümlede hecenin
İstemem başka bir şey yeter ki bir anlık gel

Bu çile mektebinde bitirdim bu okulu
Tatmadım desem yalan nedir bu öfke niye?
Düşe kalka öğrendim dosta giden bu yolu
Sensiz yaşayamam ben bir dakika, saniye
 

Bekir ALİM/Sitemkar Aşık