SENSİZLİK KRİZİ
Ne zaman resmini alsam elime
Gülüşün katlime ferman veriyor.
Dilimin ucunda iki kelime
Sensiz yaşam sürmek çok zor geliyor.
idamı verilmiş mahkûm gibiyim
Hasretle iç içe olan biriyim
Denizlere akan yağmur seliyim
Gözyaşlarım bana aman vermiyor.
Çelikten bir kafes önümde durur
Sensizlik her gece canıma okur
Hasretin sancısı gönlüme vurur
Özlem bedenimi yere seriyor.
Beklemek ibadet sevenler için
Ağlıyorum her gün için için
Kim gördü bu zulmü bize niçin
Sırtımdan hasretin yükü inmiyor.
Aşkın deryasında boğuluyorum
Her gün resmin ile avunuyorum
Sensiz şu hayata kahrediyorum
Gönlüm kavuşmayı iple çekiyor.
Mustafa BOZ
Not:Sözler Noter Tasdiklidir.