1. Sayende

Gülümse bulutlar dağılıp gitsin Gökyüzü, ürüşan olsun sayende Yarımlar birleşip tamama ersin Geceler mehtaba doysun sayende Gözlerinde açsın akşamsefası Gülüver gönlümün silinsin pası Derbeder ruhumun bitsin cefası Dertler dermanını bulsun sayende Tel, tel saçlarını savur rüzgâra Dinsin içimdeki bu gizli yara O ceylan bakışın düşsün dağlara Bulutlar merama ersin sayende Bırak el sözünü, gönlünce yaşa Bu kısacık hayat geçmesin boşa Ömrümün baharı dönmesin kışa Canlar cananını bulsun sayende Sen ömrümün varı, başımın tacı Biçare gönlümün sensin ilacı Bir yudum sevginin benim muhtacı Hayat anlamını bulsun sayende Mukim İŞBİLİR

Perşembe, 27 Mayıs 2010 | 6698 tıklama | Yazdır | PDF |  e-Posta

2. Son Şarkı(Gönülden Olsun)

Gel son defa bana, bir şarkı söyle İstersen makamı, nihavent olsun Dokunsun şöylece, gönül teline Vuruşu içerden, gönülden olsun Şarkılar değil mi? sana bağlayan Sevda seli olup, bende çağlayan Leyla makamında, yürek dağlayan Yakışı içerden, gönülden olsun İstersen sözleri, aşkı anlatsın Olmazsa ruhuma, hicranı katsın Veyahut ayrılık, bestesi tatsın Dilden değil ama, gönülden olsun Vefasız başını, koy dizlerime Getir hüzünleri, sal üzerime Ceylan gözlerinle, bak gözlerime Son defa olsa da, gönülden olsun Makamı fark etmez, dili fark etmez Gönül sevdi ise, kolay terk etmez Geçti artık derman, bile kar etmez Veda makamında, gönülden olsun 26.05.2010

Perşembe, 27 Mayıs 2010 | 6652 tıklama | Yazdır | PDF |  e-Posta

3. Samyeli

Samyeli vurunca, gülün alına Soldurur rengini, dal onu bilmez Konar gamlı bülbül, gazel dalına Döner divaneye , gül onu bilmez Feleğe kahrıdır, boğun eğmesi Melül, mahzun olur, hal onu bilmez Kavurur gönlünü, sevda nâğmesi Mum gibi erirde, yâr onu bilmez Gönülden geçenler tel, tel dökülür Anlatamaz halin, lâl onu bilmez Tükenir cümleler, için burkulur Salar halden hale ,dil onu bilmez Ezel bahar olur,döner mevsimler Solan gonca güldür, bağ onu bilmez Kopar bir fırtına , solar gönüller Yıkılan bağlardır, dağ onu bilmez

Perşembe, 27 Mayıs 2010 | 6741 tıklama | Yazdır | PDF |  e-Posta

4. Eylül ve Gül

Bir çırpıda kayıp giden yıllarım Yalancı baharı yaşıyor şimdi Sonbaharda açan güle aldandım Hazan mevsiminde bu gönül şimdi Şimdi hüzün ile geçen yıllarım Eylülde açılan gülü neylerim Şu fani dünyanın hali böyleymiş Bir hayat eyvah ile geçiyor şimdi ‘’Süleyman’a kalmaz’’boşa denmemiş Anılar gözümde tütüyor şimdi Tipi boran ile geçen yıllarım Eylülde açılan gülü neylerim Bu dünya da çile imiş mirasım Payıma düşene razıyım şimdi Ne mal derdi nede dünya hevesim Garip bir sevdayı anıyor şimdi Dikenlerle kaplı bütün yollarım Eylülde açılan gülü neylerim Eyvah! Deli gönül neden uslanmaz Onulmaz sevdaya yanıyor şimdi Gül bahçesi asla dikensiz olmaz Dikenler içinde kanıyor şimdi Ne çare ki böyle imiş kaderim Eylülde açılan gülü neylerim

Perşembe, 27 Mayıs 2010 | 6585 tıklama | Yazdır | PDF |  e-Posta